Ik wil het, ik wil het, ik wil het

Sinds enige tijd heb ik mijn zinnen gezet op een minicamera. Vanaf het moment dat ik de Flip zag, was ik verkocht. Sterker nog: hoe langer ik het moet doen zonder zo'n ultra handig cameraatje, hoe meer ik ervan overtuigd ben zo'n ding nodig te hebben. De laatste dagen neemt mijn behoefte aan een Flipje hand over hand toe. Overal word ik geconfronteerd met het voorwerp van mijn affectie, alleen de naam al doet mij vertederd glimlachen. Naast het Flipje is er nu ook de Bloggie. Hoe schattig! Iets met zulke aandoenlijke namen moet je wel nodig hebben. Waarschijnlijk door het vooruitzicht vier rolletjes foto's nog in het vakantiefotoboek te moeten plakken, bereikt mijn gemis een absoluut dieptepunt. In mijn meest positieve momenten zie ik mijzelf volgend jaar binnen twee seconden even de vakantiekiekjes bekijken op mijn computer. Plaatjes zoals onderstaande, kan ik dan eindeloos maken en direct terugkijken. Misschien dat mijn man mijn subtiele hints inmiddels begrepen heeft....